Bandar Seri Begawan, WAAR?!?

Waar ik ben? In Bandar Seri Begawan, huh? waar?! In land nummer 10 deze trip: Brunei Darussalam; dat olie-landje met die debiel rijke koninklijke familie die het al ruim 600 jaar voor het zeggen hebben. Dit landje is rijk door de olie, maar de Sultan's zijn erg goed in het verprutsen van hun kapitaal door bijvoorbeeld 2000 auto's per familielid te bezitten. De Moskee is prachtig (okay geen Taj Malhal, maar de mooiste van ZO-Azie) en de paleizen enorm. Hoe ik hier terecht ben gekomen?

Na een weekje in East-timor te zijn geweest, vertrok ik terug naar Kupang (west-Tomor) om een Indonesisch staats schip (Pelni-ship) te nemen naar de hoofdstad van Sulawesi: Makassar. Wat een gekkenhuis was dat! Twee dagen en nachten slapend op het dek tussen 4000 Indo's als enige toerist gaf leuke taferelen:) Rond 1.00 's nachts stopte de foney house muziek eindelijk maar rond 03.30 begonnen de: "Allah o akbar's" over de speakers zodat de moslims wisten dat het tijd was voor het ochtend gebed. Een uur later kwam de zon op dus Pelni en slapen: mwoh niet echt een goede combi. Maar wel een hele goede ervaring!

Sulawesi was fantastisch. De Tsoto voor ontbijt in Makassar was iets wat heftig (soep van buffel darmen en lever) maar ford Rotterdam was een duidelijke NL'se baken op voormalig Celebes. De "burrial ceremonies" en prachtige rice paddies in de Tana Toraja (TT) regio waren adembenemend. Ik heb veel culturele festivals, happenings en uitingen gezien, maar hoe ze hun doden eren in TT is ongelofelijk. Hele dorpen bij elkaar en offerringen van (geen grap) 91 buffels (op 1 dag) voor familieleden die al 8 jaar dood waren!! Onwerkelijk en soms luguber, maar erg bijzonder om mee te maken. Ik wilde mijn batterij opladen en besloot de Togian Islands een bezoekje te wagen. Het duurde twee dagen voordat ik aankwam (10 uur bus, 4 uur boot, 2 uur bus, 5 uur bus, 6 uur boot), maar het was het waard. Een heus paradijsje met prachtig turquoise water en schitterende stranden, perfect voor 3 dagen chillen:). Daarna sloot ik mijn tijd in Sulawesi af met een bezoek aan Palu en het onbekende Lore Lindu National Park.

Jakarta: voormalig Batavia, stond op het programma. Drie dagen in deze chaotische metropool was precies genoeg. Als Nederlands-Indie ergens terug te vinden is, is het hier wel. De kantoren van de Gouveneur-generaals zijn er nog, de koffiehuizen waar koffie werd gedronken, schenken nog steeds koffie en de ophaalbrug en wachttoren in de haven hebben het VOC logo nog zichtbaar. Het was als rondlopen in mijn 6 VWO geschiedenis examen bundel:).

Ik vloog naar Kota Kinabalu, de hoofdstad van Sabah op het Maleisisch deel van Borneo, vanwaar ik per boot naar Brunei vertrok. De komende weken zal ik hier rondreizen, waarna ik begin december mijn laatste update zal sturen, uit weer een heel ander land.

Dikke kus uit Brunei Darussalam!!


Tim


ps: Over Brunei's koninklijke familie zijn fantastische verhalen te vertellen. Ik zal het bij een kort verhaaltje houden dat ik eerder tijdens mijn reis te horen kreeg.

Waarschijnlijk hebben jullie het gemist, maar het Olypisch team van Brunei (bestaande uit twee sporters) was afwezig in Beijing. Het blijkt dat de minister van Sport (uiteraard ook iemand uit de koninklijke familie) niet werkt op vrijdag (de heilige dag voor Moslims). Toevallig was de deadline voor inschrijving van de atleten op een vrijdag en was de minister het eerder simpelweg "vergeten". Oeps, geen Spelen dus voor de 15 jarige zwemster en een schutter. Het gerucht gaat dat het meer was dan een foutje. De Sultan van Brunei verblijft enkel in het "beste van het beste" wanneer hij rijst. In Beijing was dit de bovenste twee etages van het "Raffles Beijing hotel" waar hij eerder verbleef. Wat bleek nou, deze locatie was geboekt door "Steve Ballmer", de rechter hand van Bill Gates. De Sultan werd dus telleurgesteld en trok dit niet goed. Hij moest doen met de een-na-beste locatie in Beijing en de geruchten zeggen dat de atleten daarom niet zijn ingeschreven... bizar. Of het waar is of niet, we zullen het nooit weten:)